من از دیار حبیبم غریب افتادم
همیشه گریه ام از دوری تو بوده و بس // ولی به یاد سحرگاه وصل دلشادم
خوشم اگرکه حقیرم حقیر اربابم // اسیر موی تو هستم ز غیر آزادم